Ik ben geboren in een Brabants gezin, als jongste van vier kinderen. Daar was ik de enige blonde met blauwe ogen. Een meisje dat eruit zag als een jongen. Met een rijk gevoelsleven waar geen ruimte voor was. Mijn moeder zei: ‘Jij bent van de melkboer’. Ik geloofde haar letterlijk. In de onderste lade van de grote, bruine, houten kast zocht ik de adoptiepapieren. Ik heb ze nooit gevonden, maar ik voelde me niet op mijn plek.
Ik overschreeuwde mezelf en deed me stoerder voor dan ik was. Van binnen school er een bang meisje dat zich vaak schaamde voor haar eigen gedrag. Mijn binnen- en buitenwereld botsten voortdurend en ik slikte alles in wat niet wenselijk of gepast was.
Moeilijkste keuze ooit
Een lijn die ik jarenlang doortrok, ook in mijn huwelijk. Met veel wilskracht, doorzettingsvermogen, moed en daadkracht heb ik geleefd, terend op mannelijke energie. Langzaamaan verloor ik al het contact met dat wat ik wilde, voelde en belangrijk vond.
Totdat het enige dat ik écht wilde, ooit in de buurt van Schoorl/Groet te gaan wonen, onbereikbaar was geworden. Daarmee had ik mijn eigen grens en de grens van loyaliteit aan mijn partner bereikt. Ik maakte de moeilijkste keuze ooit: scheiden. Het werd het begin van de lastige weg terug naar mezelf. En ook van andere keuzes en dus een volledig ander leven.
Nog meer beslissingen
Terugkijkend heb ik na de scheiding een aantal belangrijke besluiten genomen.
Ik leerde mezelf en mijn angsten serieus te nemen. Besloot veel dingen te doen waar ik bang van was, omdat dat me groei oplevert. Ik ontdekte dat er niet één waarheid is, maar dat er meer moglijkheden zijn. Ik zette mijn creativiteit in denken in om nieuwe paden te bewandelen.
Dat was thuiskomen in mijn hoofd.
Ik zocht hulp om te ontdekken wat ik wilde en waar ik gelukkig van word. Ontwikkelde compassie voor mezelf. Ik leerde mezelf te uiten en kreeg een diepere verbinding met dierbaren en mijn leven.
Dat was thuiskomen in mijn hart.
Ik besloot dat seksualiteit als bron van levensenergie ook voor mij beschikbaar is en verdiepte me in het taoïsme. Ik leerde over gezond egoïsme en ging staan voor mijn grenzen. Dat gaf me kracht en geluk.
Dat was thuiskomen in mijn bekken.
Mijn leven nu
Inmiddels woon ik in Schoorl. Samen met mijn lief en twee poezen. In mijn praktijk aan huis voel ik me gelukkig en dankbaar voor mijn omgeving en de mensen om me heen. Door alles wat ik heb meegemaakt, ben ik thuisgekomen in mezelf.
Wat ik geleerd heb, breng ik nu over aan andere vrouwen, omdat ik weet hoe je terug kunt keren naar geluk - naar grip op je leven.
